زمزمه در مداحی

زمزمه در مداحی

زمزمه، واگویه‌ و زبان حال صمیمانه‌ای است که معمولاً با کلام فولک لر و عامیانه و آهنگ و موسیقی سوزناک و ریتمی آرام، همراه می‌باشد. از قدیم در اقوام و شهرها می‌توان چنین نجواهایی را در زبان مردم یافت و می‌‌توانیم این ترانه‌های محزون را در کنار قالبها و اشعارسنتی مانند قصاید و غزلیات حافظ و سعدی و صائب تبریزی و غیره، مستقل دانسته و شخصیت بخشیم؛ این اشتباه است که بگوئیم مداح فقط باید از کلامی استفاده کند که بر پایۀ زبان فخیمی مثل ریاضی یزدی و فؤاد کرمانی و امثال معاصرین باشد و یا اینکه از نوحه‌هایی استفاده کند که برگرفته از آیات و احادیث وروایات باشد که اگر چنین باشد با ادبیاتی کهن مانند ادبیات عامیانه مواجه هستیم که از دیرباز مایۀ تسکین جوامع بوده است؛ حتی در حال حاضر بر اساس تحقیقات انجام شده، از انواع موسیقی، موسیقی پاپ نیز، جایگاه و شخصیتی تقریباً پایدار یافته که منشأ خدمات گسترده‌ای به جامعۀ شیعی بوده و می‌باشد؛ به هر حال کارکرد قالبهای شعر سنتی و موسیقی سنتی و شعر عامیانه و زمزمه‌ها و موسیقی پاپ، هریک بجای خود دارای شأن و منزلتی غیرقابل انکار است.

مجید طاهری