شعر قرآن

قرآن خوانده ای تا اَمّن یُجیب
تا یَومٌ عَصیب تا صبحی قریب
زیبایی فزا، زیبایی بهیج
اعجازی منیع، دریایی عجیب
در مشّایه شد، سجعی در سریر
تُحفه اربعین آورد از حبیب
ایمان را امید، انسان را نوید
قرآن در حیات:"شابٌ لا یَشیب"
با اینکه حبیب، صاحب مصحف است
نشناسد کسی، بی واره، غریب
عرشش کرببلا جانش پر گزند
کشته از نفاق "جَرحٌ لا یَطیب"
ثقلین از نبی، هر دو در فراز
گر بینی در فراز یا بینی در نشیب

مجیدطاهری
14شهریور۱۴۰۲
.................
معانی دشوارها:
یَومٌ عَصیب=روزی سخت
بهیج= باشکوه
منیع= استوار، بلند، رفیع
سریر= تخت پادشاهی
بی واره=بی کس
شابٌ لا یَشیب=جوانی بدون پیری
جَرحٌ لا یَطیب=جراحت بدون مداوا
ثقلین=قرآن و اهل بیت(ع)